Bizarre tijden

Ik ben er nog en we zijn beiden gezond. Van de griep zijn we helemaal hersteld en we hopen het Coronavirus buiten de deur te houden. Boodschappen doe ik maar 2 x in de week en verder kom ik nergens. Uitleven kan ik me in de tuin. We zitten op klei en door het slechte weer is die giga dicht geslagen, dus spitten maar.

Ik merk wel dat ik onbewust met de hele situatie bezig ben. Thuis is het anders dan normaal. Manlief werkt al vanaf begin deze maand thuis en dat is aan de ene kant wel gezellig, zit ik niet alleen, maar het beperkt ook. Maar alles voor de veiligheid.

Handwerken doe ik heel weinig. Ik kan me er niet echt toe zetten. De motivatie ontbreekt een beetje nu alles stilligt.

Ik heb wel iets om te laten zien. De tas waar ik aan begonnen was en waar ik de vorige keer de bodem van heb laten zien is flink gevorderd. De buidel is af.
Wederom niet te dichtbij gefotografeerd, omdat dit een eigen ontwerp is en ik het wil gaan uitwerken voor de verkoop.
Nu nog het koord en de schouderband. Ik had hier al patronen voor, maar die moet ik aanpassen. De winkel waar ik katoen koop is gesloten en ik moet even kijken hoe ik uitkom met de katoen die ik in huis heb.

We wandelen wel iedere dag, een ronde in de directe omgeving. En omdat we op het platteland wonen komen we dan maar weinig mensen tegen.
Toch even lekker in beweging in de buitenlucht en het zonnetje op je gezicht voelen.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera