Gisteren was ik jarig en ben ik 60 geworden.
We hadden een tijdje terug bedacht wat we zouden gaan doen, ik vier het nooit.
Ik ben 30 geworden in Parijs en het leek me wel apart om ook 60 te worden in Parijs. Maar dat leek moeilijk te realiseren, manlief kan aan het begin van de maand moeilijk vrij nemen. Daarna dachten we aan Londen ergens kort na 1 april maar ook dat viel al snel weer af, omdat we het toch lastig vonden verder van huis te zijn, gezien gezondheid van vader en schoonmoeder. Het zou iets worden in Nederland tot het coronavirus roet in het eten gooide.
Nu waren we saampjes thuis en hebben we er samen maar wat van gemaakt.
Van manlief een kaart om de leeftijd er lekker in te wrijven 😀😀, maar ook een prachtige bos bloemen.
![]()
Toen ik ‘s ochtends beneden kwam keek ik naar buiten en zag dit:
![]()
Onze lieve buurtjes wilden deze dag toch niet in stilte voorbij laten gaan, dus om 1.00 ‘s nachts dit in de achtertuin voor de tuindeuren opgehangen. Kon niet vroeger omdat wij zo laat naar bed gingen 😂😂
Verder appjes, berichten op Facebook en kaarten.
Van die laatste wil er 4 laten zien van creatieve mensen. Zo leuk om te krijgen, je ziet dat er echt aandacht aan is besteed.
![]()
Van lieve vriendin Angelique de kaart rechtsboven, zoals altijd weer een plaatje. Zij kwam de kaart persoonlijk brengen met een mooie bos bloemen, iets fleurigs in deze sombere dagen.
Linksboven van blogvriendin Daphne, die een beetje in de war was en dacht dat ze een andere gestuurd had. Maar deze is ook erg mooi en fleurig.
Ook de beide andere zijn met veel liefde gemaakt maar noem ik niet bij naam omdat zij niet in blogland verkeren.
Van dierbare vrienden in Frankrijk een kaart via Greetz met een mooie collage van foto’s van mij en mijn bezigheden.
![]()
Mijn vader had manlief gevraagd of hij voor een mooie bos bloemen wilde zorgen wat deze natuurlijk met liefde deed. Ik vond dit heel bijzonder. Het is voor hem mijn eerste verjaardag zonder zijn vrouw, mijn moeder. Zo lief dat hij daar dan toch aan denkt. ❤️
Maar misschien wel het hoogtepunt van de dag was een videobelletje met mijn vader, geregeld door de thuiszorg. Hij had gezegd dat hij het zo jammer vond hij me niet had kunnen zien en toen hebben zij dit geregeld. Ik ben die meiden zo dankbaar hiervoor. Als we weer die kant op gaan neem ik een hele grote bos 🌷🌷voor ze mee. Het is heel lastig als je 180 km uit elkaar zit, zeker nu. Hij was zo onder de indruk dat hij er vannacht slecht van geslapen had, de lieverd.
Als al deze ellende achter de rug is gaan we deze dag alsnog vieren zoals we het anders gedaan zouden hebben, ik ben het hele jaar 60 tenslotte. En we zijn gezond en dat is momenteel het belangrijkste.
Tot de volgende keer
Groetjes
Vera
We hadden een tijdje terug bedacht wat we zouden gaan doen, ik vier het nooit.
Ik ben 30 geworden in Parijs en het leek me wel apart om ook 60 te worden in Parijs. Maar dat leek moeilijk te realiseren, manlief kan aan het begin van de maand moeilijk vrij nemen. Daarna dachten we aan Londen ergens kort na 1 april maar ook dat viel al snel weer af, omdat we het toch lastig vonden verder van huis te zijn, gezien gezondheid van vader en schoonmoeder. Het zou iets worden in Nederland tot het coronavirus roet in het eten gooide.
Nu waren we saampjes thuis en hebben we er samen maar wat van gemaakt.
Van manlief een kaart om de leeftijd er lekker in te wrijven 😀😀, maar ook een prachtige bos bloemen.
Van schoonzus en zwager ook een mooie kaart met mijn leeftijd
Toen ik ‘s ochtends beneden kwam keek ik naar buiten en zag dit:
Verder appjes, berichten op Facebook en kaarten.
Van die laatste wil er 4 laten zien van creatieve mensen. Zo leuk om te krijgen, je ziet dat er echt aandacht aan is besteed.
Van lieve vriendin Angelique de kaart rechtsboven, zoals altijd weer een plaatje. Zij kwam de kaart persoonlijk brengen met een mooie bos bloemen, iets fleurigs in deze sombere dagen.
Linksboven van blogvriendin Daphne, die een beetje in de war was en dacht dat ze een andere gestuurd had. Maar deze is ook erg mooi en fleurig.
Ook de beide andere zijn met veel liefde gemaakt maar noem ik niet bij naam omdat zij niet in blogland verkeren.
Van dierbare vrienden in Frankrijk een kaart via Greetz met een mooie collage van foto’s van mij en mijn bezigheden.
Mijn vader had manlief gevraagd of hij voor een mooie bos bloemen wilde zorgen wat deze natuurlijk met liefde deed. Ik vond dit heel bijzonder. Het is voor hem mijn eerste verjaardag zonder zijn vrouw, mijn moeder. Zo lief dat hij daar dan toch aan denkt. ❤️
Maar misschien wel het hoogtepunt van de dag was een videobelletje met mijn vader, geregeld door de thuiszorg. Hij had gezegd dat hij het zo jammer vond hij me niet had kunnen zien en toen hebben zij dit geregeld. Ik ben die meiden zo dankbaar hiervoor. Als we weer die kant op gaan neem ik een hele grote bos 🌷🌷voor ze mee. Het is heel lastig als je 180 km uit elkaar zit, zeker nu. Hij was zo onder de indruk dat hij er vannacht slecht van geslapen had, de lieverd.
Als al deze ellende achter de rug is gaan we deze dag alsnog vieren zoals we het anders gedaan zouden hebben, ik ben het hele jaar 60 tenslotte. En we zijn gezond en dat is momenteel het belangrijkste.
Tot de volgende keer
Groetjes
Vera